Jak aktywność fizyczna wpływa na lęk?

Badania naukowe pokazują, że regularna aktywność fizyczna może pomóc w redukcji lęku, wywołując w mózgu procesy wspomagające regulację nastroju i stanów emocjonalnych. Podczas ćwiczeń uwalniane są neurotransmitery, takie jak serotonina i dopamina, odpowiedzialne za uczucie satysfakcji i stabilizację nastroju. Szczególne znaczenie ma kwas gamma-aminomasłowy (GABA), neuroprzekaźnik działający uspokajająco, który hamuje nadmierną aktywność mózgu, często związaną z lękiem.

Oprócz neuroprzekaźników, aktywność fizyczna stymuluje również produkcję endorfin, które zmniejszają odczuwanie bólu i poprawiają nastrój. Jednocześnie ćwiczenia obniżają poziom hormonów stresu, takich jak kortyzol, który jest często podwyższony u osób zmagających się z lękiem. Regularny trening w naturalny sposób reguluje poziom kortyzolu, zapewniając długotrwałą ulgę od stresu i niepokoju.

Ćwiczenia wspierają również rozwój nowych komórek nerwowych poprzez proces neurogenezy, szczególnie w hipokampie – części mózgu odpowiedzialnej za regulację pamięci. Proces ten wzmacnia funkcje poznawcze i odporność na stres, dzięki czemu mózg lepiej radzi sobie z przetwarzaniem i łagodzeniem lękowych myśli.